„Nomen Omen” - Marta Kisiel

źródło

Informacje o książce:

TYTUŁ: Nomen Omen

AUTOR: Marta Kisiel

WYDAWNICTWO: Uroboros

ILOŚĆ STRON: 336

Nie można przeżyć życia za kogoś innego, choćby nie wiem co. Nie można mu mówić, co ma robić, a czego nie, ani brać na własne barki konsekwencji cudzych czynów. Nikomu to nie wychodzi na dobre. Każdy decyduje za siebie... i tylko za siebie potem dostaje od życia po głowie.

Czy tylko ja rzadko sięgam po powieści polskich autorów? I to nie dlatego, że uważam, że nasza rodzima literatura jest gorsza — o nie! Jak już to chyba gorzej reklamowana. Jednak to osobny temat. Tak tylko napomknęłam, bo dziś przychodzę z recenzją książki pani Marty Kisiel.

W powieści poznajemy Salkę, Salkę Przygodę. Zwariowana rodzina jest powodem przeprowadzki Salki do Wrocławia. Jednak i tam nie wszystko jest normalne. Dziwne szepty i odgłosy w telefonie, gadająca papuga i często zmieniająca nastroje właścicielka domu. A jakby tego było mało, nagle zjawia się brat dziewczyny i wprowadza jeszcze większy chaos, a co ciekawsze — próbuje utopić własną siostrę. Co się właściwie dzieje?

Dawno nie czytałam książki polskiego autora (czy w tym wypadku autorki), więc ostatnio miałam styczność z powieściami tłumaczonymi. A jednak to jak pisze autor w oryginale, ma duże znaczenie. I wiecie co? Ogromnie się cieszę, że Pani Marta pochodzi z Polski! Bo przetłumaczenie tej książki tak, by zachowała swój klimat, wymagałoby ogromnego nakładu pracy, a efekt z pewnością i tak byłby daleki od tego, co zafundowała nam pisarka.
Po prostu styl pisania Marty Kisiel jest niesamowity! Pewnie nie każdemu spodoba się taka ilość sarkazmu, ironii, czy odrobina czarnego humoru, ale mnie to oczarowało. To jest ogromna zaleta tej książki, więc nawet gdyby fabuła nie była zadowalająca, to byłabym w stanie przeczytać tę książkę jedynie ze względu na styl autorki.

Jednak na fabułę też narzekać nie można!
Historia z początku wydaje się prosta i taka całkowicie zwyczajna, lecz w pewnym momencie wszystko zaczyna się komplikować. Narracja jest dobrze poprowadzona, więc czytelnik nadąża za rozwijającą się akcją. Był też moment, w którym serce zaczęło mi bić szybciej.
Zasadniczo jest jeden wątek, ale bardzo obszerny, nieco skomplikowany. Tym bardziej że autorka sięga do wydarzeń historycznych, które w powieści odgrywają niezwykle ważną rolę. Jako że średnio orientuję się w wydarzeniach z ubiegłego wieku, które miały miejsce na terenie Wrocławia to momentami ciężko było mi to w tym wszystkim połapać, jednak wprowadzenie odpowiednich postaci pomogło czytelnikom w zrozumieniu tego wszystkiego.

A o bohaterach można by mówić i mówić. Są świetnie wykreowani, każdy jest inny. Nawet ich sposób mówienia się różni. Nie dało się ich nie lubić i trudno mi się było z nimi rozstać.

Czy było coś, co mi się nie podobało?
Niestety tak. Pierwszą taką rzeczą był sposób mówienia Niedasia, brata Salki. Tak, wiem, że był to zabieg celowy i jeszcze kilka linijek wyżej to chwaliłam. W przypadku pozostałych bohaterów naprawdę mi się to podobało, jednak w przypadku Niedasia wydawało mi się to zbyt naciągane.
A drugą sprawą jest to, że pod sam koniec akcja potoczyła się zbyt szybko i rozwiązanie nastąpiło tak nagle i... już, koniec. Potem co prawda był epilog, ale samo rozwiązanie głównego problemu pozostawiło taki niedosyt.

Mimo tych dwóch wad książka była naprawdę bardzo dobra i jeśli ktoś lubi stare tajemnice i niewyjaśnione sprawy to serdecznie polecam.