„Prawie jak gwiazda rocka” - Matthew Quick

Informacje o książce:

zdjęcie z mojego Instagrama

TYTUŁ: Prawie jak gwiazda rocka

AUTOR: Matthew Quick
TŁUMACZENIE: Maria Borzobohata-Sawicka

WYDAWNICTWO: Otwarte

ILOŚĆ STRON: 377

- Życie toczy się dalej - rzuca. - Niezależnie od tego, czy postanawiamy się nim cieszyć, czy nie. Więc równie dobrze możesz znaleźć sposób, żeby cieszyć się tymi aspektami, którymi się da. Nie możesz tak po prostu zrezygnować z życia, Amber.

Pewnie większość z Was ma na swojej półce takie książki, których wcale nie planowało kupować. Znalazły się tam przez tak zwany przypadek. Też mam takie książki. Tyle że ja nie wierzę w przypadki.

Są w życiu takie chwile, kiedy człowiek ma zupełnie dość. Wszystko układa się nie tak, jak byśmy chcieli, tracimy siły, odechciewa nam się czegokolwiek. Przy życiu trzyma nas już tylko nadzieja. Nadzieja, że będzie lepiej. Że jutrzejszy dzień pozwoli nam zacząć od nowa. Że wszystko się ułoży. Dlatego ważne jest, by jej nie utracić.

Amber doskonale wie, jak to jest. Mieszka wraz z mamą i ukochanym psiakiem w szkolnym autobusie. Nie ma perspektywy, że to się zmieni, chyba że jej matka pozna jakiegoś faceta, który ich przygarnie. Jednak biorąc pod uwagę niektóre z jej dawnych związków, może to lepiej, że mieszkają w takich warunkach. Mimo wszystko Amber jest jedną z najbardziej optymistycznych postaci, jakie spotkałam z literaturze.

Nastolatka nie siedzi w kącie autobusu i nie płacze. To nie ten typ bohaterki. Dziewczyna prowadzi bardzo intensywny tryb życia — należy do Federacji Fantastycznych Fanatyków Franksa, po lekcjach uczy angielskiego Chrystusowe Diwy z Korei, a każdą środę odwiedza dom starców, by urozmaicić życie staruszków, tocząc słowną walkę z Joan Sędziwą.

Jeśli ktoś lubi wyrazistych bohaterów, to polubi także Amber. Siedemnastolatka wyróżnia się na tle swoich książkowych przyjaciół, zaraża optymizmem, jest pewna siebie i uparta. Mówi to, co myśli, a swoje wypowiedzi często kończy wyrażeniem „Bez kitu!”.

Akcja powieści nie jest dynamiczna, lecz o nudzie także tutaj nie można powiedzieć. Z początku następuje wprowadzenie czytelnika w sytuację i zapoznanie z główną bohaterką. Później akcja nieco przyspiesza, ale nie leci na łeb na szyję, co w gruncie rzeczy jest dobre i pozwala czytelnikowi przyjrzeć się nie tylko samej fabule, ale także skupić się na uczuciach, emocjach i przeżyciach Amber.

„Prawie jak gwiazda rocka” to młodzieżówka, która nie wykracza za ramy tego gatunku. Autor zastosował tu specyficzny język, pełen skrótów i typowych nastoletnich wyrażeń. Myślę, że dla starszych odbiorców może być to problem, gdyż odnoszę wrażenie, że ta stylizacja jest nieco sztuczna. Zbyt duża ilość i częstotliwość takich młodzieżowych zwrotów utrudnia odbiór i czyni dialogi nienaturalnymi, momentami wręcz śmiesznymi. Odnoszę wrażenie, że jest to działanie celowe, mi jednak nie przypadło do gustu.

Natomiast pan Matthew Quick po raz kolejny udowodnił, że za prostą powieścią można znaleźć wiele treści. Na historię Amber można spojrzeć z różnych perspektyw, odczytać zarówno na poziomie dosłownym, jak i znaleźć ukryte prawdy. Jakie? Wspomnianą wcześniej nadzieję, jej wagę i moc. Siłę optymizmu, pomocy i tego, że dobro wraca.

Kilka miesięcy temu gorąco polecałam wszystkim „Niezbędnik obserwatorów gwiazd” tego samego autora. Dziś zachęcam Was do sięgnięcia po tę pozycję. To świetna książka nie tylko dla młodzieży, w której jedynym jak dla mnie minusem jest zbyt mocna stylizacja językowa. Nie ujmuje to jednak niesamowitej treści, zaś po odłożeniu książki poczujecie siłę i chęć, by zacząć działać. To chyba najbardziej mnie urzekło — czytając, miałam ogromną potrzebę, by zacząć robić coś dla innych.

Takie książki uwielbiam — historia prosta, a wymowna. Czego chcieć więcej?